زمان و مکان عکس: مدرسه فرزانگان و شهید مدنی – سال 88

سمپاد معمولا مدرسه های دخترانه و پسرانه شو کنار هم میسازه.
برای یه سری اهداف عمرانی یه مدت دیوار بین دو تا مدرسه رو برداشتن که وسط دو مدرسه نمازخونه درست کنن.
یادمه تو این یه مدت که این دیواره نبود حس آزادی به همه مون دست داده بود و مدت مدیدی طول کشید تا به حس و حال اولیه برگشتیم.

* البته این عکس, کار من نیست چون اون موقع بردن موبایل و دوربین به مدرسه حرام بود! و چه قدرم که نمی بردیم
هیچ وقت یادم نمیره یه بار آقای اسماعیل زاده شیمی (که ذکر خیر تخته سیاهشون رو دیدید) یک ساعت و چهل دقیقه در مورد مضرات تلفن همراه حرف زد و همگی داشتیم تاییدش میکردیم که یهو این امیدخان ما دلش بستنی میخواد و زنگ میزنه بهم که موقع برگشتن به خونه بستنی بخرم
حالا ول کن نبود که! نه یه بار نه دوبار, همین جوری تا بیست دقیقه گوشیم رو ویبره بود و از ترس این آقا معلممون نمی تونستم به کیفم نزدیک شم. این آقا معلممون هم منتظر بود ببینه اون کیف مال کیه؟!
خدا رو شکر کیف مذکور یک متر باهام فاصله داشت.

 

 

این آدم برفی ام برای خودش شاهکاری بود اون موقع.

بچه ها روی دیوار درستش کرده بودن به عبارتی رو پشت بوم مدرسه!